زبان شناسی شعر شفیعی کدکنی

thesis
  • وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم انسانی
  • author انوشیروان ظهیری
  • adviser خانم داوری اردکانی
  • Number of pages: First 15 pages
  • publication year 1390
abstract

پایان نامه حاضر با نام « زبان شناسی شعر شفیعی کدکنی»، (بررسی زبانشناختی ویژگی های سبکی اشعار شفیعی کدکنی) با توجه به بسامد آماری گونه های هنجارگریزی دو هدف را دنبال می کند. از آنجا که مطالعات اندکی درباره زبان شناختی ادبیات در ایران انجام گرفته است هدف نخست آن است تا در راه معرفی و گسترش این شاخه زبان شناسی قدمی هر چند جزیی برداشته شود و نیز تصویر کم و بیش روشنی از حدود کاربرد زبان شناسی در ادبیات و چشم اندازهای تازه ای برای نگریستن به ادبیات به دست بدهد. فصل های اول، دوم و سوم در راستای تحقق این هدف ارائه شده اند. از آنجا که مکتب ساختگرایی مبنای نظری بررسی ادبیات از دیدگاه زبانشناختی در رساله حاضر است، مبانی نظری دیدگاه اخیر در فصل دوم آمده است. به سبب لزوم تعیین پیوندها و تداخل های علم زبان شناختی و ادبیات، در فصل دوم ضمن اشاره به پیشینه مطالعات زبانشناختی ادبیات در غرب و ایران، به این امر نیز پرداخته می شود. همچنین در فصل سوم به معیار هنجارگریزی پرداخته ایم و نیز به سبک شناسی نیز اشاره ای شده است و نیز به گونه های هنجارگریزی و انواع آنها نیز به تعریف هر یک از آنها پرداخته خواهد شد و نمونه هایی برای هر یک از انواع هنجارگریزی به دست داده خواهد شد. این چشم اندازهای تازه بر فهم خواننده از متون ادبی تأثیر می گذارد و می تواند روشنگر راه او باشد. امید است آشنایی بیشتر در این زمینه موجب اعتلای مطالعات زبان شناختی ادبیات در کشورمان شود. هدف دوم رساله ی حاضر بررسی زبانشناختی ویژگی های سبکی اشعار شفیعی کدکنی است. دراین رساله سعی خواهد شد تا به چگونگی عملکرد فرآیند هنجارگریزی در چهارچوب اشعار شفیعی کدکنی پرداخته شود و از این رهگذر ویژگی های سبکی سروده های این شاعر مشخص گردد. فصل چهارم ضمن ارائه ویژگی های پیکره زبانی مورد تحقیق و روش بررسی هنجارگریزیها به بررسی پیکره مورد نظر بر مبنای مباحث نظری رساله حاضر پرداخته خواهد شد و حاصل کار نمودارهایی خواهد بود که پس از هر پیکره زبانی به دست داده می شود. بر اساس نتایج و آمار به دست آمده، ویژگی های سبکی اشعار شفیعی مشخص خواهد شد. فصل پنجم نیز به جمع بندی پژوهش حاضر اختصاص خواهد یافت.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

نمادپردازی در شعر شفیعی کدکنی

نماد در اصطلاح ادبی یک پدیده‌ی زبانی است که بر معنایی مشخّص دلالت نمی‌کند بلکه زمینه‌ی خلق مفهومی را در ذهن خواننده ایجاد می‎کند. نمادپردازی هر چند در ادبیات کلاسیک فارسی بویژه ادب عرفانی رایج بوده است امّا شاعران نوپرداز معاصر توجّه بیشتر و جدّی‌تری به آن داشته‌اند به‌گونه‌ای که جریان سمبولیسم غنی‌ترین شاخه‌ی شعر معاصر شناخته می‌شود. علّت این امر یکی اوضاع سیاسی اجتماعی جامعه است و دیگر خاصیت چند م...

full text

بررسی هنجارگریزی در شعر شفیعی کدکنی (م.سرشک)

هنجارگریزی یکی از مؤثرترین روش‌های برجستگی زبان و آشنایی‌زدایی در شعر است که بسیاری از شاعران از آن بهره برده‌اند. در شعر معاصر، نیما نقش زیادی در پایه‌ریزی این هنجارگریزی‌ها داشته است و پیروان وی نیز از این روش بسیار استفاده کرده‌اند. یکی از شاعرانی که از روش هنجارگریزی برای برجسته‌سازی شعر خود بهره گرفته است، شفیعی کدکنی(م.سرشک) است. بررسی‌های به عمل آمده در این مقاله نشان می‌دهد، شفیعی از رو...

full text

وحدت و انسجام در شعر شفیعی ‌کدکنی

با مطالعه و بررسی اشعار شفیعی‌‌ کدکنی می‌‌توان اصول و ارکان زیباشناسی شعر او را شناخت؛ اصول و ارکانی که مایۀ قوام زیبایی در شعر و جذابیت آن برای مخاطب می‌‌شود. اصل «وحدت» در زیباشناسی شعر شفیعی‌‌ کدکنی مهم‌‌ترین رکن است. به‌ بیان ‌دیگر، رشته‌‌هایی مرئی و نامرئی در لفظ و معنی اجزای سخن شفیعی را به هم پیوند زده و به آن‌ها پیکره‌‌ای واحد داده است و همین نکته باعث جذابیت و تأثیرگذاری بیش‌تر آن در م...

full text

کارکرد شاعرانه آرکائیسم در شعر شفیعی کدکنی

آرکائیسم، نوعی هنجارگریزی و انحراف از زبان معمول و نُرم و به کار بردن واژگان و ساختاری است که در گذشته، متداول بوده؛ اما در اشعار شاعران امروزی و معاصر، رواج چندانی ندارد. فرض محقق در این مقاله، آن است که در میان شاعران معاصر، پس از اخوان و شاملو، شفیعی کدکنی، بیش از دیگران، از این شگرد، جهت تشخص بخشیدن به زبان شعری خود، سود برده است. به همین منظور، این مقاله به بررسی این موضوع در اشعار شفیعی کد...

full text

نمادپردازی در شعر شفیعی کدکنی

نماد در اصطلاح ادبی یک پدیده ی زبانی است که بر معنایی مشخّص دلالت نمی کند بلکه زمینه ی خلق مفهومی را در ذهن خواننده ایجاد می‎کند. نمادپردازی هر چند در ادبیات کلاسیک فارسی بویژه ادب عرفانی رایج بوده است امّا شاعران نوپرداز معاصر توجّه بیشتر و جدّی تری به آن داشته اند به گونه ای که جریان سمبولیسم غنی ترین شاخه ی شعر معاصر شناخته می شود. علّت این امر یکی اوضاع سیاسی اجتماعی جامعه است و دیگر خاصیت چند م...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم انسانی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023